به نقل از «ایرنا»

نوشتم قالیباف نامزد نشود، از همشهری اخراج شدم

تاریخ انتشار: ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۶۷۰۸۷۰

تهران-ایرنا- فرشادمهدی پور روزنامه نگار اصولگرا می گوید: اواخر سال 87 در یادداشتی برای همشهری نوشتم که آقای قالیباف نباید برای ریاست جمهوری نامزد شود. گرچه این یادداشتم با مخالفت مدیرمسوول منتشر نشد ، اما در نهایت طی فرایندی باعث برکناری من از دبیری سیاسی این روزنامه شد.

بخش سوم گفت و گوی «پروژه تاریخ شفاهی ایران ایرنا» با فرشاد مهدی پور، به فعالیت این روزنامه نگار در روزنامه همشهری مربوط است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ایرنا: از فعالیتتان در همشهری می گفتید؟
مهدی پور: همشهری روزنامه ای بزرگی بود و سابقه ای نسبتا طولانی داشت.
قبلا دست طیف دوم خردادی ها بود، سپس دو سالی افتاد دست احمدی نژاد و تغییراتی کرد و سرانجام دست تیم قالیباف افتاد، آن هم وسط کشاکش های سیاسی شهرداری قالیباف با دولت احمدی نژاد. همشهری رسانه منتقد دولت نهم بود.
من تازه دبیر سیاسی شده بودم که احمدی نژاد اولین نشست مطبوعاتی خود را برگزار کرد.
خبرنگار حوزه دولت همشهری، مقداری گرایش احمدی نژادی داشت و روز نشست، کاپشنی مدل کاپشن معروف احمدی نژاد را بر تن کرد و به جلسه رفت.
وقت سوال همشهری از رییس جمهور که رسید و خبرنگار همشهری پشت تریبون خبرنگاران رفت، احمدی نژاد گفت: به به! روزنامه همشهری و خبرنگارش که کاپشن احمدی نژادی پوشیده است.
این حرف مثل توپ ترکید و در محافل سیاسی این بحث پیش آمد که چرا خبرنگار همشهری که روزنامه ای منتقد دولت است با چنین پوششی در کنفرانس خبری رییس جمهور حاضر شده است؟!
این اولین چالش جدی برای من در دبیری سیاسی همشهری بود.
یادم هست آن اوایل کارم اتفاق دیگری هم افتاد. دولت تغییر ساعت با عوض شدن فصل ها را منتفی اعلام کرد. غوغایی به پا شد. من هم یادداشتی دوهزار کلمه ای و بسیار تند علیه این تصمیم نوشتم که در صفحه اول همشهری کار شد و بازتاب داشت.
کار در روزنامه همشهری حواشی جالبی داشت. مثلا سرویس های سیاسی و ورزشی کنار هم بودند. جهانگیرکوثری که طرفدار تیم استقلال بود دبیر ورزشی بود. آن طرف هم ناصرکرمی که فکر می کنم الان در سوئد زندگی می کند دبیر شهری بود. او هم گرایش استقلالی داشت.
این وسط اما من طرفدار پرسپولیس بودم.
معاون تحریریه برادر کوچکتر واعظی بود. محمود واعظی آن موقع معاون روحانی در مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت بود. احمد واعظی رییس سازمان تبلیغات اسلامی قم و عضو هیات امنای سازمان تبلیغات اسلامی کل کشور است و حسن واعظی معاون کمیسون های مجمع تشخیص مصلحت نظام. برادر کوچکترشان، اصغر هم که معاون تحریریه همشهری و مدرس فلسفه دانشگاه شهیدبهشتی بود.
آقای حسین انتظامی که مدیرمسوول شد ساختار جدیدی را وضع کرد. مقرر شد که دیگر همه سرویس ها در شورای تیتر حضور نداشته باشند. فقط دبیر سیاسی، دبیر شهری، جانشین سردبیر که آن موقع خسروقدیری بود، فریدون صدیقی که معاون ضمایم همشهری بود و مقدسی جانشین مدیرمسوول در شورای تیتر حضور داشتند.
هر روز ساعتی را در شورای تیتر جلسه داشتیم. کرمی وقتی استقلال بازی ها را می برد، اصرار می کرد که حتما باید عکس یک همشهری مربوط به استقلال باشد. من اما شوخی و جدی می گفتم مسائل سیاسی اولویت دارد و باید تیتر یک مربوط به اخبار سیاسی باشد.
همیشه سر این با هم بحث داشتیم. البته را بگویم کرمی خیلی آدم آرامی است و هیچ وقت بحثمان به دعوا کشیده نمی شد، بلکه چالشی بود که همیشه وجود داشت و تا روز آخر هم حل نشد. البته کرمی زودتر از من تغییر کرد و چند ماهی بدون او، جلسات تیتر تشکیل می شد. محوریت جلسات با آقای قدیری بود.
در آن ایام روزنامه دگرگونی دیگری را هم داشت و آن دو نوبته شدن چاپ بود. صفحه اول روزنامه ای که می خواست در شهرستان ها توزیع شود حدود ساعت 7 غروب بسته می شد ولی صفحه اولی که باید در تهران توزیع می شد حوالی 9 شب. چون می خواستیم آخرین خبرها را لااقل برای چاپ تهران داشته باشیم.

ایرنا: سالنامه های همشهری چطور؟ گویی در تهیه آنها نیز نقش داشتید؟
مهدی پور: بله. سالنامه های همشهری هم داستان خاص خود را داشت. من دوسال سردبیری این ویژه نامه های نوروزی را برعهده گرفتم، نوروز سالهای 86 و 87.
آن زمان رقابت شدیدی بین سالنامه های نوروزی روزنامه ها بود. در واقع دوران اوج ویژه نامه های نوروزی بود که البته در سال های اخیر از موضوعیت و طراوت افتاده است. شمارگان ویژه نامه ها تا 300-400 هزار نسخه هم می رسید.
من الگویی را قبلا در سروش هفتگی پیاده کرده بودم در همین سالنامه ها نیز عملی کردم. برای نوروز 86 از حدود 700 نفر چهره در موضوعات سیاسی، اقتصادی، ورزشی، هنری و صدا و سیما درباره اثر منتخب سال از نظر آنها نظرخواهی کردیم. کار نفس گیر و سنگینی بود. از اواخر دی ماه درگیر آن شدیم تا اوایل اسفند. از ابتدای اسفندماه هم باید 16صفحه سی دی مطالب تهیه، آماده و صفحه بندی شده را به چاپخانه ارسال می کردیم تا به موقع چاپ شود. تیم موقتی برای این کار تشکیل دادیم. بعضی شب ها اصلا به خانه نمی رفتم و در همان همشهری می خوابیدم. حدود دویست و پنجاه صفحه ویژه نامه شد.
قرار بود با خاویرسولانا مسوول وقت سیاست خارجی اتحادیه اروپا مصاحبه کنیم. حسین انتظامی به ما گفت که آقای علی لاریجانی دبیرشورایعالی امنیت ملی که تازه از این سمت استعفا داده بود، چنین پیشنهادی کرده است.
گفتند رایزنی های لازم را انجام شده و یک روز که در تحریریه بودم. شماره نونامبر روی موبایلم افتاد. دیدم یک نفر آن سوی خط به انگلیسی می گوید از دفتر سولانا تماس می گیرم. سریع به اتاق قدیری رفتم که انگلیسی مسلط بود. قدیری صحبت کرد و گفت می گوید سوالات را ارسال کنید. همین کار را هم کردیم ولی مصاحبه انجام نشد. یعنی از طرف سولانا همکاری لازم صورت نگرفت.

ایرنا: در یکی از ویژه نامه ها مصاحبه ای هم با سیدحسن نصرالله دبیرکل حزب الله انجام دادید. داستان چه بود؟
مهدی پور: آن موقع تازه جنگ 33 روزه رخ داده بود.
آقای اصغرمحمدی سیجانی که سردبیر همشهری دیپلماتیک و همزمان مدیرکل حوزه شمال آفریقا و خاورمیانه وزارت امور خارجه بود، هماهنگی های لازم را با حزب الله لبنان انجام داد.
قرعه انجام مصاحبه هم به نام حجت الاسلام محمدرضازائری خورد که آن موقع در لبنان درس می خواند. با پیچیدگی های خاص حفاظتی، نزد سیدحسن نصرالله رفت و مصاحبه ای اختصاصی با ایشان انجام داد که در ویژه نامه نوروزی منتشر کردیم و بازخورد خوبی هم داشت.
چهره سال را در هر حوزه انتخاب می کردیم و نه اینکه یک چهره سال واحد داشته باشیم. در سالنامه 86، حدود 700 نفر و در سالنامه 87 حدود 1000 نفر مصاحبه شدند.
چهره سال سیاست 86، احمدی نژاد شد، ابتدا تلاش کردیم با خود او مصاحبه کنیم. به دفترش گفته بود باید بررسی شود. ما هم زمانی برای صبر کردن نداشتیم. بنابراین با دو شخص مهم اطراف او یعنی غلامحسین الهام و هاشمی ثمره مصاحبه های مفصلی کردیم.
همان سال، آقا( مقام معظم رهبری) فرمان اجرای اصل 44 قانون اساسی را داده بودند. بی اغراق بگویم در این ویژه نامه با همه مقامات مهم اقتصادی و کارشناسان این حوزه گفت و گو کردیم. از محمدخوش چهره و احمدتوکلی اقتصاد دان گرفته تا رییس بانک مرکزی و وزیر اقتصاد و رییس کمیسیون اقتصادی مجلس و از این دست.
کار خاص دیگری که در این ویژه نامه ها کردیم گرفتن یادداشت بهاریه از آیت الله جوادی آملی بود که در نوع خود، کاری متفاوت بود.

ایرنا: چرا همکاری تان با همشهری تمام شد؟
مهدی پور: اواخر 87 و نزدیک به انتخابات ریاست جمهوری 88، من یادداشتی را برای همشهری نوشتم با این تیتر که چهره هایی که نباید نامزد انتخابات شوند و در صدرشان آقای قالیباف قرار داشت. یادداشت را به مدیر مسوول دادم که در آن ایام چون مدیریت همشهری تغییر کرده بود، ایشان با چاپ آن موافقت نکرد. این مساله در فرآیندی، باعث کنارگذاشتن من از دبیری سیاسی این روزنامه شد.
البته این را هم بگویم که همان ماه های اول حضور در همشهری، یک روز علی قنواتی، تماس گرفت و گفت بیا با هم صحبت کنیم. او از سال 84 مدیرکل روابط عمومی وزارت نفت شده بود. وقتی نزد او رفتم بحث مسوولیت خبرگزاری شانا مطرح شد. شانا خبرگزاری تخصصی حوزه نفت بود.
گفت و گو از: ناصرغضنفری
پژوهشم3081**

منبع: ایرنا

کلیدواژه: سياسي روزنامه همشهري فرشاد مهدي پور

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۶۷۰۸۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بحران کاریزما در پرسپولیس؟ | اتفاق آـزار دهنده در بازی با سپاهان

به گزارش همشهری‌آنلاین، با وجود همه تردیدهایی که این چند روز در مورد صلاحیت فنی اوسمار ویرا برای هدایت پرسپولیس به‌وجود آمده، او هنوز جای دفاع زیادی دارد. نمایش پرسپولیس برابر آلومینیوم اراک در جام حذفی فاجعه‌بار نبود؛ به هر حال فوتبال زیبایی دیدیم که در آن اراده و میل و اشتیاق شگرف میزبان منجر به خلق شگفتی و حذف سرخپوشان شد. بازی با سپاهان هم سخت است. هزار بار سخت است. اینکه تماشاچی آمده، استقلال امتیاز داده و پرسپولیس با برد می‌توانست صدرنشین شود هم دلایل کافی نیستند برای اینکه فکر کنیم این مسابقه آسان بود و قرمزها حتما باید برنده می‌شدند. بالاخره تیم رقیب کلی ستاره دارد و از فشار کورس قهرمانی هم معاف بود، بنابراین رقابت با چنین تیمی ساده نیست و نمی‌شود پرسپولیس را بابت مساوی ملامت کرد. مشکل اوسمار اما جای دیگری است؛ آنجا که گاهی به‌نظر می‌رسد او در مهار و کنترل پرسپولیس پرستاره مشکل دارد.

موضوع فقط از کوره در رفتن بد موقع امید عالیشاه و کارت قرمزی که در بازی با سپاهان گرفت نیست. یک مورد اعتراض به تعویض از سوی عیسی آل‌کثیر هم در مسابقه با ملوان داشتیم که به هر حال پسندیده نبود. شاید اینطور جاها بیشتر از هر چیز دیگری جای خالی کریم باقری احساس شود. جایی که نقش اوسمار زیر سؤال می‌رود، برش‌هایی از بازی پرسپولیس است که در آن هرج‌ومرج به چشم می‌آید. در بازی با سپاهان به دفعات دیده شد تعدادی از بازیکنان این تیم توپ را برمی‌داشتند و به‌صورت انفرادی به سمت دروازه حریف حرکت می‌کردند. به‌طور مشخص تکروی‌های اوستون اورونوف بی‌پایان به‌نظر می‌رسد و با وجود آنکه این بازیکن از سطح کیفی بالایی برخوردار است، رغبت چندانی به بازی تیمی نشان نمی‌دهد. اینها ممکن است به پرسپولیس ضربه بزند. اگر قرار است اوسمار یک مربی بلندمدت برای پرسپولیس باشد، این مشکلات باید کمتر در تیم او به چشم بخورد. چنین تیم مهم و پرستاره‌ای نیاز دارد که رد پای یک مربی مقتدر در آن به چشم بخورد. آیا اوسمار چنین کاراکتری دارد؟

کد خبر 849290 منبع: روزنامه همشهری برچسب‌ها ویژه ورزشی لیگ برتر فوتبال ایران باشگاه پرسپولیس